بنا به خبر دريافتى٬ وضعيت شرکت فولاد مبارکه بحرانى است و اين شرکت با ظرفيت محدودى به فعاليتش ادامه ميدهد. شرکت توکا بوتن يکى از شرکتهاى بزرگ پيمانکارى وابسته به توکا٬ فعلا ۴۵ نفر از کارگران خود را اخراج کرده است.
خطوط توليد شرکت فولاد مبارکه از واحد ۵١ به بعد تقريبا متوقف شده است و بيشتر کارگران در معرض اخراج هستند. در حال حاضر کارخانه صرفا با بخشى از توليد که شامل ريخته گرى و فولادسازى تا مرحله تاکستال سازى فعال است. اما مرحله توليد آهن آلات از جمله ورق درحال توقف کامل است. تعداد زيادى از کارگران اين شرکت در معرض اخراج و بيکارى هستند و نگرانى از بيکارى به فضاى کارخانه حاکم است.
پيمانکاران و سرمايه داران براى بيکارى کارگران از توجيهات کلاسيک و جهانى بهره ميجويند. ميگويند بحران اقتصادى است و ويژه ايران هم نيست. بايد وضعيت را درک کرد و شرايط سختى است. اين در حالى است که در قلمرو سياسى سران حکومت مرتبا ژست هاى توخالى ميگيرند و ميگويند بحران لطمه اى به ما وارد نکرده است. البته زمانى که بحران اقتصادى جهانى هم ابعاد ويرانگر خود را نشان نداده بود٬ بحران اقتصادى گلوى رژيم را ميفشرد و بيکار سازى و اخراج با اتکا به قراردادى کردن کار و نفى هر نوع حقوق و بيمه براى کارگران وسيعا وجود داشت. بحران جهانى اقتصادى به اين اوضاع شدت داده است و توجيهات جديدى براى تعرض به طبقه کارگر فراهم کرده است.
کارگران در ايران مانند کارگران در بقيه دنيا بايد اعلام کنند که حاضر نيستند بار بحران سرمايه داران را بدوش بکشند. کارگر در دوره رونق و توليد سودهاى سرشار سهم بيشترى نداشته تا در دوره رکود و بحران آن را پس بدهد. کارگران بايد براى حقوق و بيمه بيکارى و تامين معيشت خود پاى بفشارند و در اول مه بويژه عليه مصائب نظام ضد کارگر سرمايه دارى صدايشان را بلند کنند.
